Marjolijn van den Berg begon op haar zestiende met fotograferen met de camera van haar vader. Nu, jaren later, heeft ze haar eigen studio waar ze rust en schoonheid vastlegt in minimalistisch macrowerk. Een verhaal over geduld, experimenteren en het vinden van perfectie in de details.
                                                                                                                                                                                                                                                            Het begon met een Pentax. De analoge camera van haar vader werd Marjolijns eerste gereedschap om de wereld vast te leggen. Naast het fotograferen vond ze het geweldig om uren in de donkere kamer foto's te ontwikkelen. Die fascinatie voor het ambacht zou haar nooit meer loslaten.
Fotografie bleef een constante: tijdens haar studie aan de kunstacademie, als hobby naast architectuur aan de TU Delft, en uiteindelijk als professionele passie. Negen jaar geleden volgde de beroepsopleiding fotografie en begon ze voor zichzelf.
Vorig jaar kwam de mijlpaal: haar eigen studioruimte. Nu kan ze alles laten staan en op elk moment verder gaan. Geen opbouwen en afbreken meer, alleen nog maar creëren.
Marjolijns werk op Werk aan de Muur kenmerkt zich door een herkenbare stijl: minimalistisch, natuurlijk, en rustgevend. Ze werkt voornamelijk met macrofotografie, waarbij natuurlijke onderwerpen centraal staan. In deze beelden wil ze rust creëren. De landelijke sfeer met lichte, natuurlijke bruintinten past perfect in de Japandi-stijl die zo populair is.
Maar wie denkt dat ze zich beperkt tot één stijl, heeft het mis. Marjolijn experimenteert ook graag met kleur. Soms subtiel ton-sur-ton, soms juist uitbundig. Het is die veelzijdigheid die haar werk zo interessant maakt. Fotografie biedt eindeloze mogelijkheden, je bent nooit uitgeleerd en nooit uit geëxperimenteerd!
De studio van Marjolijn is een verzameling van natuurschatten. Blaadjes, paardenbloempluis, takjes, alles wat ze buiten vindt wordt zorgvuldig schoongemaakt, soms zelfs met vergrootglas en pincet.
Ideeën noteert ze in een klein boekje dat ze altijd bij zich heeft. Van schets tot uitwerking kan een idee lang groeien, maar soms ontstaat er ook spontaan iets door te experimenteren.
                                                                                                                                                                                                                                                            Het fotograferen zelf doet ze met muziek op. Ook al zijn haar foto's minimalistisch, je zou versteld staan hoeveel ze gebruikt voor één beeld. De opstelling, studiolampen, filters, elk detail telt. Bij extreme macrofotografie kan een millimeter verschil al bepalend zijn.
De nabewerking is precisiewerk. Ze vergroot foto's tot 200% om elke sensorvlek op te sporen, bewerkt in Lightroom of Photoshop, en bekijkt het resultaat een paar dagen later opnieuw. Vaak ziet ze dan nog details die ze wil aanpassen.
Marjolijn is pas tevreden als ze het 'Yes'-gevoel heeft, wanneer de verhoudingen, licht en het onderwerp precies kloppen.
Een favoriet werk is het lampionnetje. Het duurde lang voordat de foto perfect was, en vele lampionnetjes sneuvelden tijdens het schoonmaken. “Maar toen de foto af was, heb ik een dag met een grote glimlach op mijn gezicht gelopen” aldus Marjolijn.
Ook het abstract vierkantje met druppels op een paardenbloem kostte dagen experimenteren. Te grote druppels werden overheersend, te kleine waren onzichtbaar. De perfecte balans vinden was een feest.
En dan de tulpenfoto waarmee ze de tulpenfotografie wedstrijd won, een ochtend waarop alles goed uitkwam. Sinds dat jaar kampeert ze elk voorjaar bij een tulpenboer om te fotograferen.
Recent kwam er nóg een prijs bij, "Een lampionnetje weerspiegelt in het warme oppervlak" won namelijk onze Creative Challenge en werd uitgeroepen tot Hét Herfstwerk van 2025.
Na een succesvolle zomeractie daagde we de beeldmakers opnieuw uit. En Marjolijn haar werk, met warme herfstkleuren en sfeervolle compositie, werd de winnaar!
Naast haar werk voor Werk aan de Muur is Marjolijn ook actief als opdracht-fotograaf. Haar portfolio is te zien op marjolijnvandenberg.com. En dan is er nog die andere passie: analoge fotografie. Ze is begonnen met het verzamelen van oude analoge camera's, die ze schoonmaakt, opknapt en uitprobeert. "Het zorgt ervoor dat je weer even bewust omgaat met de instellingen en kadering. En de spanning vind ik heel leuk als je moet wachten tot de negatieven ontwikkeld zijn!"
Tussen het fotograferen door is ze druk met haar drie kinderen, haar man en twee katten. Een leven vol creativiteit, geduld en het streven naar perfectie in de kleinste details!